We schreven al eerder over de leuke Caveman snorkel tours op Caye Caulker en het bruisende uitgaansleven op het eiland. We wilden in dat bericht de focus niet zozeer leggen op de mindere punten maar vooral op de leuke! Toch voelen we de noodzaak om te schrijven over de mindere kanten van het eiland Caye Caulker, die zijn er namelijk ook en sommige vonden we dan ook echt storend voor de algehele ervaring. Tijd voor een Top 5 – Caye Caulker dus, al is dit er één met enkel negatieve punten. Niet geïnteresseerd in de duistere kant van Caye Caulker? Wil je niet weten waarom Caye Caulker gewoon hartstikke k*t is? Dan adviseren we je om nu terug te gaan naar onze homepage door hier te klikken!
1. De cultuur, respect en gastvrijheid..
is… non existent… Gewoon helemaal k*t, dus. Drie voorbeelden
1.1 De vrouw is niets waard cultuur
Het is eerder regel dan uitzondering: vrouwen naroepen en nafluiten op een kleinerende manier. Zelfs als je met je vrouw of vriendin hand in hand loopt komt het geregeld voor, maar dan weet men zich meestal nog wel te gedragen. Het wordt pas echt vervelend als je vriendin even een meter of 10 van je vandaan is of wanneer ze even alleen over straat moet. Als vrouw krijg je de ene na de andere opmerking naar je hoofd geslingerd, van enig respect is gewoon geen sprake. Jammer.
1.2 Gastvrijheid op Caye Caulker
Die is gewoon ver te zoeken… Heb je een lange snorkel tour achter de rug en moet je al 2 uur lang, ontzettend nodig plassen? Denk maar niet dat je in één van de dichtstbijzijnde cafe’s of restaurants welkom bent om even te plassen, je wordt doodleuk weggestuurd en als je probeert uit te leggen dat je heel nodig moet of er zelfs voor wil betalen wordt je aangekeken alsof je gek bent. Ze gaan nog net niet schreeuwen tegen je. Malou maakte dit mee, en werd in 3 verschillende tenten weggestuurd. Ongelofelijk. Gastvrijheid is helaas ver te zoeken op dit eiland.
1.3 Total lack of respect
En als klap op de vuurpijl: We lagen samen op het strand in de schaduw, heerlijk rustig een dutje te doen. Tot we plotseling wakker schrokken omdat één of andere idioot het nodig vondt om in de billen van Malou te grijpen en daarna hard weg te rennen. We lagen half te dutten nota bene en schrokken ons helemaal rot. In de eerste instantie dachten we dat het om een diefstal van iets ging, maar uiteindelijk bleek er niets verdwenen. Op ons gevoel van veiligheid na dan… Daarna lig je gewoon echt niet meer chill op het strand en durf je niet meer in slaap te vallen: zeg maar doei tegen je ‘relaxte vibe’.
2. Wannabe hippies en junks
Het eiland was vroeger prachtig, cool en hip. De Jamaica-achtige verhalen doen zich nog steeds te ronde en jaren geleden trok dit eiland veel hippiefiguren aan die maar één ding wilde: rustig aan doen. Een aantal daarvan zijn blijven hangen op het eiland. Sommige hebben leuke hostels gebouwd, andere verhuren fietsen of waterscooters en anderen leven weer een wat simpeler bestaan met het maken van kralenkettingen. Met deze groep is niets mis natuurlijk, ze proberen gewoon een bestaan op te bouwen, werken hard of minder hard maar zijn in ieder geval niet storend.
Maar dan die andere groep. Je hebt op het eiland ook een aantal vage figuren rondlopen die er mega-onverzorgd uitzien en die je elke dag vragen of je wiet of iets anders wil kopen. Met drie tanden in je smoel en je vieze pleurishanden elke dag weer dezelfde vraag stellen aan dezelfde personen. HALLO! Hartstikke prima als je je zakje wiet aan me wil verkopen en dat een keer vraagt, maar als je het een uur later alweer vergeten bent en het presteert om 5x per dag dezelfde vraag te stellen alsof je me nog nooit gezien hebt zit er echt iets niet goed in je bovenkamer.
Kei irritant als je meermaals per dag door dezelfde straat moet lopen en van tevoren al weet dat er weer een paar van die malloten naar je toe komen.
3. Diefstal en zakkenrollers
In de hotels waarschuwen ze je al bij aankomst. Op allerlei verschillende reisfora en blogs wordt je ervoor gewaarschuwd. Enkele voorbeelden van zorgwekkende berichten hier en hier. Zelfs enkele locals waarschuwen je ervoor. Er wordt veel gestolen op en rond het eiland, en dat gebeurd dan met name op het strand, in de taxi en tijdens het uitgaan. Ben je dronken of aangeschoten, dan is het natuurlijk sowieso al lastig om op je spullen te passen. Laat staan met een paar van die Hyena’s om je heen. Zorg er dan ook voor dat je zo min mogelijk meeneemt. Telefoons en portemonnees verdwijnen op Caye Caulker als sneeuw voor de zon.
4. De witte stranden bestaan niet meer
Je hebt ongetwijfeld vele prachtige foto’s gezien van het eiland en de prachtige stranden. Dat was tot een jaar of 10 geleden ook echt hoe het eiland eruit zag. Tegenwoordig is er helaas geen fatsoenlijk stukje strand meer te vinden. Grootste oorzaak is dat men het zand gebruikt om goedkoop te kunnen bouwen. Waarom duur zand kopen en laten aanvoeren met boten als het gewoon voor je deur ligt? Helaas is het met de komst van de vele guesthouses en hotels door de jaren heen niet beter op geworden.
Zo nu een dan een grote storm of cycloon die over het eiland waait helpt natuurlijk ook niet mee. Het resultaat: aan de westkant is geen strand meer. Helemaal niets dus, nada. Aan de oostkant is her en der nog een stukje strand te vinden, maar doorgaans ligt deze bezaaid met zeewier en plastic. De hotels staan dicht bij de zee dus veel ruimte om te chillen is er niet. Het stinkt in de wintermaanden ook enorm door het rottende zeewier. Niemand voelt zich dan ook geroepen om het op te ruimen, zoals je bijvoorbeeld in Mexico of Guatemala wél vaak ziet.
Denk je dat we uit onze nek kletsen? Zie hieronder de foto’s maar eens. Helaas kan ik de geur niet over het internet meesturen maar ik kan je wel vertellen dat het verschrikkelijk is.
5. Fatsoenlijke accommodatie kost een godsvermogen
We zijn natuurlijk al wel wat gewend qua prijzen. We letten doorgaans goed op het budget maar pakken af en toe ook goed uit en gaan we voor luxe op de Malediven of in Miami. 100 of 150 euro betalen voor een kamer per nacht is op die locaties in een mooi hotel nog wel te verantwoorden. Meestal krijg je dan ook echt wel een beetje luxe, mooie zwembaden, airport transfers, goed ontbijt en weet ik veel wat nog meer.
Wat krijg je op Caye Caulker voor 100 euro per nacht? Een simpel kamertje in ‘1 van de betere hotels van het eiland’. Geen ontbijt en een zwembad formaatje Fiat 500. Een zwembad met een formaat die je doorgaans bij een gemiddeld rijtjeshuis in de achtertuin vindt. In opblaasbare variant.. Vergeet niet de amper-werkende wifi en je verhaal is compleet.
Onze accommodatie – Popeye’s Beach Resort
Na lang wikken en wegen kozen we uiteindelijk voor Popeye’s ‘beach resort’. We wilden minimaal iets voor onszelf, een privé kamer dus. Popeye’s was de enige die dat nog kon bieden voor een ‘fatsoenlijke prijs’.
De gemiddelde prijzen bij popeye’s beach resort of vergelijkbaar:
- Backpacker style? Reken toch maar op 30-40 euro per nacht voor een bed.
- Iets meer privacy gewend, bijvoorbeeld samen met je vriendin? Reken dan op 100 euro per nacht voor iets simpels, met een soort van ontbijt dan wel.
- Ocean view of iets luxer? 200 euro per nacht is hier de norm.
Het ontbijt was een wafel met jam en koffie. Elke dag. Zelf je wafel maken en zelf je lauwe koffie tappen. Geen beleg, geen broodjes, geen sapjes, geen thee, geen fruit. Niets. En dat voor ruim 100 euro per nacht.
We hebben in de dagen op het eiland nog gekeken of we ergens ander terecht konden voor een fatsoenlijke prijs, maar Popeye’s bleek ondanks alle gebreken en hoge prijs nog 1 van de beste te zijn ook… Nee, voor ons nooit meer. Caye Caulker is wat ons betreft vergane glorie en een plek om snel te vergeten.
Facebook groepen voor Latijns Amerika
Heb je een snelle vraag of snel antwoord nodig? In Oktober 2019 zijn we meerdere backpack groepen gestart op Facebook voor Nederlanders en Belgen zodat backpackers en reizigers elkaar sneller kunnen vinden. Deel je foto’s, vraag of geef tips en vind een reismaatje!
Wordt jij ook lid van deze groepen om de van de grond te krijgen?
Heb je een vraag of een opmerking? Laat dan hier je reactie achter...