Vanuit uitvalsbasis Antigua moest er natuurlijk een tour geboekt worden om een vulkaan te beklimmen. Er zijn allemaal verschillende prijzen voor deze tours. Ik had voor een 2-daagse tour voor Acatanango en Fuego zo’n 55 dollar (350 quetzales) betaald en kreeg een prima lunch, avondeten, slaapzak en tent. Waar je echt meer voor betaalt, is het comfort tijdens de overnachting in het basecamp. Zo kunnen de prijzen uiteenlopen van 30 dollar tot wel 200 dollar.
Nu zal je wel denken: Lennart, niemand is 2.11 lang. Jij hebt vast en zeker die vulkaan in twee stappen gelopen. Nee, de Acatenango was niet zo eenvoudig. Maar toch, als je een pakje per dag rookt, dan kan ook jij deze beast temmen. Dat gaat alleen niet zonder slag of stoot. Om je goed te beschermen tegen dit monster, heb je het volgende nodig:
Voorbereidingen en benodigdheden voor het beklimmen van de Acatanango vulkaan
- Bij voorkeur goede wandel schoenen
- Handschoenen
- Winddichte jas
- Trui (misschien zelfs twee)
- Thermo kleding
- Dikke sokken
- Muts
- 3-5 liter water. 3 liter was voor mij net te weinig, maar als je veel vocht verlies, kan ik zeker 5 liter aanraden.
TIP: Laat de gids voorop lopen en zet je voeten in zijn voeten. Zo zakken jouw voeten minder weg dan die van hem omdat de ondergrond al voor een deel is weggezakt.
Basecamp – op 3600 meter hoogte op de Acatenango vulkaan
Afhankelijk van hoeveel pauze er genomen wordt, arriveer je ongeveer 5 uur later in het basecamp op zo’n 3600 meter. Er wordt een vuurtje gestoken waar je je lekker bij kunt opwarmen en krijgt een warme chocolademelk. Met uitzicht op de meest actieve vulkaan van Guatemala, de Fuego, drink je je warme chocolade op en zie je hem bijna om de tien minuten uitbarsten.
Dag 2 – Van base camp naar de top van Acatenango
De volgende ochtend, zo rond 04.00 uur, wordt je door je gids wakker gemaakt en eet je snel een banaantje naar binnen. Het gaat gebeuren, de finale: naar de top! Het is zwaar. Het monster bijt aan je enkels. Trekt je verder weg. En is het ook nog eens donker! Maar de gids blijft je aanmoedigen, net als je mede wandelaars. Uiteindelijk, na zo’n 1,5 uur strijden, bereik je de top. Als je geluk hebt, kan je genieten van een prachtige zonsopkomst.
Maar hoe koud is het nu eigenlijk op de top van Acatanango?
Om je een idee te geven: Een winddichte jas, sjaal, muts, handschoenen, thermo ondergoed, dikke sokken, hiking schoenen, een t-shirt en twee truien zorgde dat ik het niet koud had. Als je niet op de top blijft staan, maar een beetje ervan af zakt, dan sta je niet vol in de wind en kan je het langer volhouden.
Genieten van het uitzicht op Fuego, en naar beneden rennen als een blij kind!
Op een gegeven moment moest de gids (zo’n 1.60 meter) mij van de top af trekken. Het was er prachtig en ik was een kind in een speelgoedwinkel. Maar het naar beneden ‘lopen’ was ook heel leuk om te doen! Je zakt met je schoenen weer een paar centimeter in het grind, maar daardoor kan je meters vooruit springen en niet omvallen. Waar je een paar uur geleden nog aan het bikkelen was, ren je nu zo blij als een kind van af.
De tocht naar beneden, en heel veel spierpijn
Als je eenmaal bent aangekomen in het basecamp (na zo’n 30 minuten), ga je nog wat eten en kan je je voor gaan bereiden op de tocht naar beneden. Onderschat dit niet! Ondanks dat het sneller gaat, krijg je wel iedere keer klappen op je knieën. Als je weer op het startpunt aankomt, dan voel je je benen zeker wel. Ik raad dan ook aan om het de rest van die dag ook rustig aan te doen. Ga lekker hangen en uitrusten in je ho(s)tel en plan helemaal niks. Zo gun je je spieren de tijd om uit te rusten en kan je de volgende dag misschien nog iets nuttigs doen.
