Top 5 – Irritatie en ergernissen in Azië, wie kent ze niet?

Wanneer je door Azië reist val je van de ene verbazing in de andere. Meestal positief, maar soms ook negatief. De gemiddelde reiziger heeft het alleen maar over de positieve kant, de mooiste plekjes en deelt vanzelfsprekend alleen de mooiste foto’s binnen hun sociale netwerk. Toch zijn er genoeg zaken in Azië die het daglicht niet kunnen verdragen, ergernissen in Azië liggen constant op de loer! We nemen er een aantal onder de loep met een flinke dosis persoonlijke opinie. Onderstaand is niet altijd even netjes verwoord, maar dit is wel hoe wij het ervaren hebben door de jaren heen. Wil je niet weten wat er zo verschrikkelijk is aan Azië? Lees dan vooral niet verder!

Top 5 – Irritatie en ergernissen in Azië

1. Onderhandelen, pingelen en afdingen

Op het moment dat je ergens 1 stap binnen zet met je blanke gezichtje, zijn de prijzen al vijf keer over de kop gegaan. In het begin is onderhandelen lastig, je bent niet bekend met de valuta en je hebt geen idee wat het überhaupt zou moeten kosten. Na een tijdje krijg je toch een beetje door hoe om te gaan met de prijzen en het afdingen. Je denkt er zelfs al goed in te zijn en begint het zowaar leuk te vinden!

• 

Toch stel je af en toe een controlevraag bij andere reizigers en bevriende locals, wat hebben zei betaald voor dat souvenirtje of tourtje? En precies daar begint de ellende. Je bent keer op keer genaaid, je betaalde na hard onderhandelen nog steeds twee keer zoveel als de andere reiziger en zelfs drie keer of meer zoveel dan de locals. Godverdomme! Vervolgens stap je elke winkel of kraampje vastbesloten binnen met je terror-face om het de volgende keer beter te doen. Helaas lijkt dit al snel een onmogelijke opgave.

Het kost namelijk veel moeite, en hier heb je eigenlijk helemaal geen zin in… Je wil gewoon een prijskaartje, betalen en wegwezen, lekker hollands. Niet elke keer het gevoel hebben dat je genaaid wordt, dat is eigenlijk best wel fijn. Schrijf dat voorlopig maar op je buik, want dat gaat in de meeste Aziatische landen gewoon écht niet gebeuren!

2. Smakken, roggelen, spugen en schijten.

Dit verschilt enorm per land, en we hebben de grootste moeite om deze gigantische ergernis niet over te laten komen als een racistische pijl des doods. Maar we gaan het toch proberen, we gaan het echt gericht over een bepaalde bevolkingsgroep hebben. Je raadt het waarschijnlijk al: de gemiddelde Chinese tourist. Dan denk je nou dat is geen probleem want ik ben of ga niet naar China! HELAAS! De Chinese economie is al jaren booming en ze zijn hier om de wereld over te nemen, te beginnen in Azië zelf. Overal waar je komt in Azië stikt het tegenwoordig van de Chinezen, en het wordt de komende jaren vast niet minder.

Ergernissen in Azië, van Aziaten door Aziaten

Locals, hotel eigenaren en andere reizigers ergeren zich doorgaans kapot aan (het gros van) de Chinese toeristen, al zullen ze dat uit respect minder snel laten merken. Toch laten ze hun mening geregeld doorschijnen, op een iets soepelere manier dan dat wij dat doen. Voordat we verder gaan willen we even duidelijk maken dat we begrijpen dat de Chinezen een compleet andere cultuur hebben, dat de normen en waarden daar anders liggen en dat hun opvoeding niet is zoals wij die gewend zijn.

Allemaal leuk en aardig… Dat gore gesmak en belachelijke geslurp van de tafel naast je wanneer je net lekker zit te eten, gat-ver-damme! Het is één van die standaard ergernissen in Azië, hier zit je gewoon echt niet op te wachten als Nederlander. Zit je net lekker aan je toetje? Dan wordt het gesmak doodleuk opgevolgd door een boer zo goor dat je nekharen overeind gaan staan. Lekker man!

Wil je ondanks alles toch in alle rust van je eten kunnen genieten? Ga dan goed voorbereid op reis met een paar goede oordoppen. Ook handig als je buren weer liggen te batsen in dat ‘o zo gezellige’ hostel met alleen een gordijntje ertussen.

3. Ja is ja, en nee is ja. Alles is ja?

‘Hello, do you know where I can find the nearest ATM?’. Een veel gestelde vraag door reizigers. Volmondig zegt men ‘Yes’ en vervolgens probeer je erachter te komen waar die ATM dan wel niet mag staan. Vanuit hunzelf komt er niet veel uit, dus je wijst maar in een richting en vraagt; ‘Is it this way?’. Waarop meneer of mevrouw netjes antwoord met ‘Yes, yes, yes.’. Als beginner maak je de domme fout om het meteen te geloven, en sta je 3 uur later ergens midden in de jungle nog te zoeken naar die verrekte pinautomaat. Stel dan ook altijd de controlevraag! Wijs ook nog eens in één of twee andere richtingen en stel dezelfde vraag! This way? Or that way? Je zal geregeld merken dat overal ja op wordt gezegd en dat je eigenlijk nog geen klote verder bent gekomen.

• 

Nee zeggen is onbeleefd

Het zit namelijk zo: in veel landen in Azië is het onbeleefd om ‘nee’ te zeggen, en vooral tegen vreemden. Regelmatig zal je merken dat er ja wordt gezegd terwijl eigenlijk nee wordt bedoeld. Dit geldt niet alleen voor vragen over je route. Ook in restaurants wanneer je het verkeerde vlees op je bord hebt liggen zal je merken dat het onmogelijk is om deze te ruilen met wat je daadwerkelijk besteld hebt. Wanneer je je hostel vraagt om een taxi te regelen voor je rit naar het vliegveld? Geen probleem! Men zegt volmondig ‘Yes’ maar vervolgens is dit 9 van de 10 keer niet geregeld. Hebben ze je een ontbijt on-the-go beloofd ‘s morgens om 6 uur, omdat je zo vroeg uit moet checken voor je vlucht? Laat me je dan vast vertellen dat je honger gaat lijden de volgende dag. Graag gedaan!

4. Comfort zones bestaan niet

Waarom sta je tegen me aan, en stop met duwen! In westerse landen respecteert men je comfort zone, je personal space. Meestal is dit een halve meter tot een meter die men van je af gaat staan wanneer ze tegen je praten of naast je staan in een tram of openbare ruimte. Gooi die hele gedachte maar overboord zolang je in Azië bent.

Sta je ergens in de rij, dan voel je nog net niet z’n leuter tegen je achterwerk aanduwen. Veel scheelt het in ieder geval niet. Die hand die je ineens op je schouder voelt, van degene achter je in de rij. Lichtjes wordt je naar voren geduwd en dat die hand er tot je grote verbazing oneindig blijft liggen! Vol verbazing en agressie kijk je achterom om te zien welke idioot het in zijn kop haalt om je aan te raken en te duwen, maar dan krijg je ineens een vriendelijke glimlach van een bejaard vrouwtje van 1 meter 50… Boos worden lijkt ineens geen optie, dus accepteer het maar gewoon…

Feest in het openbare vervoer

In de tram of metro worden zoveel mensen naar binnen geperst, dat je omringd wordt door gore zweetoksels. Je voelt mensen aan alle kanten tegen je aan leunen. Ze ademen de knoflook lucht in je gezicht en als je pech hebt blaffen ze hun rokershoestje tussendoor ook nog even vol in je smoel. Welkom in Azië!

5. Plastic en onwetendheid en/of lak aan de natuur.

In Azië zijn echt gigantisch veel prachtige plekken te vinden. Natuur wereldwonderen, grotten, watervallen, jungles en bounty eilandjes met de meest prachtige stranden. Dat is waarvoor je naar Azië gaat, en dat is wat je wil zien. Maar wanneer je bij aankomst op idyllische bestemmingen waarover je al zoveel gelezen hebt, erachter komt dat het bezaaid is met plastic flesjes, zakken en andere gore troep? Dan doet dan pijn.

Wanneer je met moeite een foto kan schieten zonder alle troep op de voorgrond is dat frustrerend. Niet alleen voor je foto, maar gewoon omdat je je realiseert dat men gewoon echt de natuur naar de klote helpt zonder dat ze het door lijken te hebben. Onderstaande foto bewijst dit maar weer eens in welke wereld we leven. Dit schattige krabbetje kwam voorbij gewandeld tijdens ons ontbijt bij Canareef, de Malediven. Ze heeft een huisje van plastic, een triest gezicht als je het mij vraagt.

• 

• 

Maar het kan nog veel erger dan een plastic dopje of een plastic huisje. Het is niet voor iedereen weggelegd, maar we verzamelden onlangs 47 schokkende foto’s van plastic en dieren in de natuur. Schokkende beelden, dus.

https://destift.nl/47-schokkende-fotos-plastic-afval-dieren/

Onwetendheid en mentaliteit

Wanneer je dan aan een local vraagt, waarom er zoveel plastic aan de oever van de rivier ligt? Dan legt men je in Indonesië doodleuk uit dat het binnenkort wel weer een keer hard gaat regenen. De rivier ruimt alles vanzelf weer op, zeggen ze dan. Sorry, WAT??? Aan de ene kant wil je lachen maar diep van binnen is het gewoon om te huilen. Je wil eigenlijk zeggen; ‘Waar denk je dat de rivier al die zooi heen brengt, verrekte idioot!?’. Maar reality kicks in en je realiseert je dat ze gewoon niet beter weten, of dat het ze gewoon geen ene reet uitmaakt. Hoe dan ook, het gigantische plastic probleem in sommige landen raakte ons hard, met name in Thailand en Indonesië (zie bijvoorbeeld deze post over plastic, apen en ratten op één van de meest prachtige plekken ter wereld, de Rinjani vulkaan).

Je begint je allerlei ideeën in je hoofd te halen om het op te ruimen. Maar waar is het onderwijs, afvalmanagement en steun vanuit de overheid? Die is er gewoon niet, of te weinig. Ondertussen vestigen we al onze hoop maar op het Ocean cleanup project van de Nederlander Boyan Slat (klik), misschien zet dat ooit zoden aan de dijk.

Tot die tijd moeten we zelf maar alvast het goede voorbeeld geven. We hebben daar een aantal blogs aan toegewijd, hoe ook jij duurzaam kan reizen. Je vindt een greep uit onze duurzame blogs hieronder.

Ondertussen hopen we maar dat de komende jaren de voorlichting verbeterd, dat de scholen beter onderwijs geven en de overheden dit ook actief gaan ondersteunen.

Wat ons betreft zijn dit de grooste ergernissen in Azië. Heb je nog andere (vervelende) ervaringen gehad in Azië, laat het ons weten!