Oslob, wat ben je mooi! Na een week op het prachtige eiland van Siquijor dachten wij dat er niets meer was wat de ervaringen van de afgelopen week kon overtreffen. Hoe erg konden we ernaast zitten! In no-time werden we weer getrakteerd op prachtige lokaties. Tumalog Falls & Aguinid Falls, om er maar even twee te noemen.
De hoogtepunten in 4 minuten
Aankomst in Oslob
De bushalte
Bij aankomst in Oslob begon het gewoon al meteen goed. We stapten uit bij de bushalte met onze grote zware backpacks op de rug, en werden direct aangesproken door wat locals hangend op hun scooters. ‘Where joe goin’??? Allereerst even enkele seconden twijfel, wat moeten ze nóu weer? Ze vroegen waar we verbleven, we zeggen ‘Germaroze‘ en 2 gasten sprongen direct op hun scooter en roepen yess yess we know lady Germaroze, dutch lady lady Germaroze. We bring joeee, for free! Twijfel sloeg nog even toe, maar toen dachten we fuckit, gaan met die banaan!
Achterop de scooter
We springen achterop en worden in enkele minuten netjes afgezet bij ons guesthouse. Nogmaals gevraagd wat het kost, ik wilde wat geld geven maar de mannen namen het écht niet aan! En daar hield het niet bij op, ze boden meteen aan om de volgende dag ons de mooiste plekjes te laten zien. Is 8 uur ’s ochtends ok? Oke! Wat gaat het kosten vroeg ik weer? En je raad het al… Everything free man!
Okeej dan! Tot morgen!
Accommodatie in Oslob
Germaroze Weezel Hoeve
Het werd al snel duidelijk, het hostel heeft Nederlandse roots! Vooraf wisten we dit niet, we hadden gewoon via Booking.com iets gezocht in onze prijsklasse met goede recensies. Bij aankomst zagen we staan Weezel Hoeve, dat riep al meteen wat vraagtekens op. Eenmaal binnen werden we in het Nederlands begroet; goedemorgen!
De gastvrouw – Gerdina
Het gasthuis wordt gerund door Gerdina, een gepensioneerde vrouw uit Nederland met Filipijnse roots. Er zijn meerdere privé kamers, die van ons was direct aan zee. Er is Wifi, een zwembad en het ontbijt is inbegrepen. Op Booking.com heeft de accommodatie een 8.3 score met meer dan 500 beoordelingen en behoort in deze prijsklasse tot de absolute top in de regio.
Prijzen – Wat kost dit hotel?
Tussen de 1250 (20 euro) en 2000 (32 euro) peso per nacht. En dat voor een ruime privé kamer met zwembad en uitzicht op zee! Klik hier om naar de pagina van Germaroze Weezel Hoeve te gaan. Je kan daar meteen de beschikbaarheid checken. Ze zitten meestal vol de komende 10 tot 14 dagen, dus plan een beetje verder vooruit als je dat kan.
Tips en leuke dingen om te doen in Oslob
Lokale gids = het beste wat er is
Zoals besproken met de twee scootermannen zouden ze ons de volgende ochtend om 8 uur weer komen halen om wat mooie plekken in de buurt te bezoeken. Ze waren stipt op tijd! We hadden voor vertrek naar de Filipijnen ons huiswerk wel gedaan, en wisten meestal wel wat we wilden zien en wat niet. In Oslob daarentegen waren we totaal niet op de hoogte, en lieten we ons verrassen door de lokale gidsen. Dat beviel achteraf heel erg goed!
Tumalog Falls
De eerste stop was Tumalog Falls, een half uurtje met de scooter vanaf Germaroze. Op 1,5 kilometer van de waterval kon de scooter niet verder, dus het laatste stuk is te voet. In de verte hoor je het water al bulderen, maar je ziet nog niets! De waterval is goed verstopt in de jungle. Eenmaal daar stonden we perplex, we hadden een kleine waterval verwacht! In de foto’s is het niet heel goed te zien, maar in de video des te meer. Het is een gigantische waterval niet zozeer qua volume water maar wel erg hoog en breed, het water komt veelal als motregen naar beneden. Check de video voor de beste beelden!
Oslob Whalesharks
Met uitstek dé hotspot in de regio: de walvishaaien. Hier kwamen we in principe voor. Alhoewel het een unieke ervaring was + de walvishaaien goed in beeld hebben gekregen, gingen we hier toch een beetje met een naar gevoel weg. Je komt er aan om 06:00u ’s morgens met zonsopkomst. Langzaam aan worden de groepen toeristen om je heen steeds groter. Je moest snorkels en vinnen zien te bemachtigen. Eén grote chaos is het. Geld dokken, vest aan, snorkels pakken en naar je bootje toe. Met 10 man in een bootje en enkele hele duidelijke instructies: Blijf bij je boot in de buurt, raak de walvishaaien niet aan en je hebt 20 minuten in het water. Go!
Verschrikkelijke ervaring
Eenmaal honderd meter van het strand zagen we ze al, iedereen in paniek het bootje uitspringen om als eerste de beste beelden vast te leggen. Wat een gekkigheid! Maar dan… Denk je dat jouw bootje de enige is? Nee, er varen er nog 25 om je heen, allemaal vol met toeristen, met honderden tegelijk het water in. Dringen geblazen, iedereen op die beesten af. Het was letterlijk survival of the fittest. De langzame zwemmers hadden pech, die zagen waarschijnlijk alleen maar spartelende benen en armen voor zich. Gelukkig ben ik een aardige zwemmer en kon daardoor diep gaan om toch een beetje te ontsnappen aan de gekkigheid.
Het resultaat: Onderstaande ‘Whalefie’. Een van mijn favoriete foto’s ooit op 1 van de meest verschrikkelijke plekken ooit. Het contrast is mega…
De walvishaaien worden gevoerd
De walvishaaien worden gevoerd, daarom blijven ze in de buurt, maar buiten dat is er voor die beesten echt geen reden om hier te zijn. Een stel idiote toeristen, velen die veel te dichtbij komen maar ook een aantal die per sé de walvishaaien moesten aanraken, terwijl dat stellig werd verboden! Wat bezielt die mensen? Achteraf gezien is het hele scenario gewoon om je kapot te schamen. Je verwacht deze mooie dieren in het wild te zien, maar het is in feite gewoon een grote vijver waar ze gevoerd worden, vol met toeristen. Het is een beetje hetzelfde gevoel als met olifanten, die beesten horen thuis in het wild. Zonder lastig te worden gevallen door toeristen.
We raden het af om te whalewatchen
Zouden we het weer doen? Zeer zeker niet. En ik hoop jullie ook niet. Er zijn namelijk meer manieren om de walvishaaien van dichtbij te zien. Op verschillende plekken in de Filipijnen kom je met een beetje geluk ook walvishaaien tegen tijdens het duiken, zonder dat ze gevoerd en lastig gevallen worden door honderden toeristen. Wat ons betreft is dat dan ook de enige manier om om ze echt in het wild te zien. We hebben van deze ervaring geleerd, en we hopen jullie ook.
Aguinid Falls – Canyoneering op zijn best!
Deze watervallen zijn wat kleiner en een stuk minder bekend, maar oh zo leuk! Waarom? Je kan Aguinid Falls beklimmen met een guide. Er zijn 5 ‘levels’ en elk level wordt steeds uitdagender. Tussen de levels in zijn er meerdere ‘pools’ waar je even kan chillen als je moe bent. Tegen de stroming in een waterval opklimmen, het is lastig maar ontzettend leuk om te doen! We hadden hier echt een heerlijke middag. De mensen waren super vriendelijk en voor 100 peso kreeg je per persoon één officiële Aguinid Falls guide mee die precies wist waar je wel of niet je voeten neer kon zetten. In de video komt het klimmen ruimschoots een bod, check hoe leuk het is!
Soep eten met locals
Aan het eind liepen we een stukje door de jungle terug richting onze scooter guides, en daar waren enkele locals een knal paarse soep aan het eten. Huh??? Wij natuurlijk nieuwsgierig, even babbelen. Voor we het wisten hadden we natuurlijk al een kom soep in de hand, proeven maar! Iets met kokos en zoete aardappelen werd ons verteld, nou oké dan. Eenmaal een hapje geproefd, wow dat is lekker! Het was een pappige soep maar het smaakte heerlijk. Inderdaad gewoon kokos, zoete aardappelen (paarse) en wat kruiden. Vegetarisch, maar heerlijk! Uiteindelijk wisten we niet of ze het nu voor de toeristen deden of niet. Hoe dan ook: We kregen de kop soep in de hand gedrukt en geld wilde ze echt niet aannemen. Wat ontzettend lief.
Het centrum van Oslob
Oslob is niet bijster groot, maar wel een bezoekje waard. Qua architectuur is er veel bewaard gebleven uit de Spaanse coloniale tijd. Veel oude kerken, stadsmuren, wegen en beelden zijn behouden gebleven en staan nog in volle glorie overeind. De stad en de parken zijn daarnaast ontzettend goed onderhouden, zeker voor Filipijnse begrippen. Dit vonden wij verassend, we kregen even een waar Europees gevoel terwijl we toch echt in de Filipijnen rondliepen.
Gokken en Hanengevechten – Een cultureel dingetje
Er stonden en hingen op veel plekken geïmproviseerde reclameborden met de eerstvolgende gok-avond voor hanengevechten. Op één van de avonden besloot ik er heen te gaan. Niet zozeer om de hanen te zien, maar meer om te zien hoe de locals dit organiseren en ervaren. Malou had hier geen behoefte aan, die vindt het vooral erg zielig voor de dieren. Ik deel deze mening maar werd door de locals gevraagd om eens mee te gaan. Dit kon ik natuurlijk niet afslaan.
Het is echt verbazingwekkend hoe druk het daar was, een hele arena vol met schreeuwende mensen en om de paar minuten een nieuw gevecht waar je op kan wedden. Hoe werkt het? Je schreeuwt lekker mee, en gooit propjes geld naar de mensen in de ring. Het is een bloederig en zielig spektakel waar de dieren de dupe van zijn. Er worden vlijmscherpe messen aan de poten van de hanen vastgemaakt, mede daardoor duurt een gemiddeld gevecht 1 á 2 minuten.
Weer een ervaring rijker, maar echt vrolijk werd ik er niet van. Niet voor herhaling vatbaar.
Gidsen, scooters en geld
Je zult je misschien nu wel afvragen, waren die lokale gidsen met scooters nu echt helemaal gratis? In principe wel. Tot de 4e dag aan toe, hadden we niets betaald. Ze hebben ons dagen lang overal rondgereden, uren op ons gewacht en alles voor ons gedaan. Ze vroegen er niets voor. Bij het laatste ritje zei ik dat ik iets terug wilde doen, en dat was de eerste en enige keer dat de mannen zeiden: ‘We don’t ask for money, but we hope you had a great time and if you did, you can give us a small donation‘. Ze maakten maar al te duidelijk dat ze echt geen prijs wilde geven, en dat we alleen iets mochten doneren waar wij ons prettig bij voelde. Wauw, dit kwam zo oprecht over en het voelde gewoon ontzettend prettig.
Na kort overleggen gaven we de mannen gezamenlijk 50 euro, +- 1500 Peso per persoon. Je had ze moeten zien! Ze waren echt dolbij en bedankten ons wel tien keer. Wij waren ook blij! Ze hebben ons 3 dagen lang full-time rondgereden. Ze hebben ons met lokale mensen in contact gebracht en ons de mooiste plekjes in de regio laten zien. Elke ochtend stipt op tijd, en ontzettend aardig en respectvol. Het was die 50 euro dubbel en dwars waard.
Oslob – Conclusie en samenvatting
We hebben in deze regio echt een leuke midweek gehad. Omdat we de vlucht van Cebu naar Palawan al hadden geboekt, moesten we helaas verder. We hadden hier graag nog langer willen blijven! De regio is ontzettend mooi vooral in de bergen en diep in de jungle werden we keer op keer verrast op mooie watervallen en riviertjes. Ook de stad en omgeving zag er mooi en verzorgd uit en was (verbazingwekkend genoeg) goed onderhouden. De vriendelijkheid waarmee we ontvangen werden, de vastbeslotenheid om ons de leukste dingen te laten zien en te doen was erg leuk om mee te maken. Men was oprecht bezig met ons, en niet zozeer met geld verdienen tegen een vaste kostprijs. Een prachtig stukje Filipijnen waar je geweest moet zijn.
Tot de volgende blog! (Palawan – Klik)
Meer filipijnen?
Inmiddels hebben we al een aardig Filipijnen portfolio opgebouwd op deze website. Wil je weten wat het kost, hoe voor bereiden en waar alle mooiste plekjes in de Filipijnen te vinden zijn? Check dan onze complete Filipijnen pagina!
